Na 27.000 miles, 1.148 gallon premium benzine, 1 servicebeurt, 1 1/2 setje banden, 103 hotels, 42 campgrounds en ongeveer 1.176 blikjes Bud light zijn wij in Nieuw Amsterdam gearriveerd. Zonder reisgenoot, die staat inmiddels te wachten op de boot. Geloof me, valet parking is eng, je auto afgeven met alle papieren en een setje sleutels is nog veel enger. [Plaatjes]

Walvissen zijn altijd een goede bron van inkomsten geweest, vroeger voornamelijk olie, tegenwoordig gaat het om de levende walvissen. Met 500 man op een bootje voor $45,- pp proberen wat walvissen te spotten, vandaag hele grote humpbacks, maar toch wel van veraf. Omdat de vissen geen zin hadden in echte kunstjes vanmiddag hebben we een vrijkaartje voor later dit seizoen. Ga je nog naar Boston dit jaar, en heb je zin in een leuke boottocht? Laat het even weten. [Plaatjes]

Vanochtend hebben we de tent weggegeven aan de overbuurman, en de koeltas aan de buren. Vanavond hebben we de auto leeggehaald om alle rommel weg te gooien en te besluiten wat in de auto blijft, en wat mee kan in een koffer. Een grotere koffer kopen helpt niet echt omdat die weer niet in de auto past 😉 Het is een soort onmachtig vreemd leeg gevoel. Morgen walvissen kijken voor de kust van Boston, maandag de auto naar New Jersey rijden, en dan nog een week Nieuw Amsterdam! En dan is het gedaan met de vakantie…. [Plaatjes] en [Plaatjes 3 Augustus]

Kamperen en internet blijft een moeizame combinatie, een e-mail lezen of een nieuw berichtje op de site plaatsen lukt nog wel, een paar foto’s op de site zetten is een stuk lastiger. Eigenlijk altijd zonde van de tijd, want je probeert het toch. Wat een feest vandaag 😉 , 6 dagen tegelijkertijd.
[Plaatjes]
En een filmpje!

Geen kwaad woord over de Rockefellers, zonder de Standard Oil dollars van de Rockefellers was er niet veel terecht gekomen van al die mooie nationale parken. Toch komt het vreemd over als de man die het monopolie heeft op benzine op zijn eigen landgoed auto’s verbied en 57 mijl weg en 17 mooie granieten bruggen laat aanleggen voor paard en wagen. Inmiddels geschonken aan de national park service, dat dan weer wel.
[Plaatjes]

Lobster komt uit Maine, dat weet iedereen. In Massachusetts sputtert er nog wel eens iemand dat ze vroeger zo het strand opliepen, maar tegenwoordig komen ze uit Maine. Gulf of Maine om precies te zijn, wij noemen dat de Atlantische oceaan 😉 Hoewel je in heel Amerika lobster uit Maine eet, komen ze vaak uit Canada zodat ze er hier mee blijven zitten en de lobster lekker, en lekker goedkoop is. Vanavond betaalden wij $9,- voor een hele gekookte lobster. Verser en lekkerder kun je ze niet krijgen. Sorry Lobbie.
[Plaatjes]

In Nederland vertalen we “Indian Summer” vaak naar ouwewijvenzomer, een periode van warmte in het najaar. In New England bedoelen ze er de herfstkleuren mee waar deze streek zo beroemd om is. Er zijn zelfs sites van de VVV waarop je kunt zien wanneer je waar moet zijn om de mooiste kleurenpracht te bewonderen. Wij hadden vorig jaar het geluk dat de auto precies in de Indian Summer geleverd kon worden. Een foto van de auto op de Kancamagus hwy in herfstkleuren is op de site te vinden. Op weg naar het meest noord-oostelijke punt van onze reis hebben we bijna dezelfde foto gemaakt. Prachtig, echt zomer, en toch mis je de Indian Summer.

De Rock & Roll hall of fame in Cleveland, OH heeft een speciale tentoonstelling over the Grateful Dead, één van de beste jam bands ooit met snarenvirtuoos Jerry Garcia in de hoofdrol. Jerry jammed al weer een tijdje met Janis Joplin maar is nog steeds naamgever van Ben & Jerry’s #1 selling icecream: Cherry Garcia. Niet ver van de Ben & Jerry factory in Vermont staat het hotel van de familie von Trapp, u kent ze wel van the Sound of Music. Het had voor de hand gelegen dat daat een heel zoet ijsje naar veroemd zou zijn. Wij zijn Ben & Jerry dankbaar dat ze dat niet gedaan hebben, die smaak zou toch op de Graveyard beland zijn 😉
[Plaatjes]

Een nadeel van reizen is dat de wereld langs je heengaat, belangrijke gebeurtenissen gaan voorbij zonder dat je er notie van neemt. Om het missen van de olympische spelen een beetje te compenseren hebben we een bezoekje gebracht aan lake placid. Handig in de adirondacks dat toch op onze bucketlist stond en tweevoudig organisator van de winterspelen. Zelfs zonder sneeuw en ijs gingen er vandaag bobslede’s naar beneden, op wieltjes. Voor slechts $70,- pp kon je mee naar beneden. Cool! Zou het beroemde team uit Jamaica hier geoefend hebben, zonder ijs??
[Plaatjes]

De Saratoga racecourse is bijna net zo world famous als de Kentucky derby. Vandaag, dag 8, een gewone vrijdag, loopt het terrein vol met duizenden racefans die voor $3 een ticket kopen om de races te zien en er op te wedden. Langs de baan staan banken, je neemt je eigen stoeltjes mee of betaald een paar dollars extra voor een gereserveerde en overdekte plaats op de tribune. De picknicktafels met TV zijn met name populair omdat je dan de grootste koelboxen en je eigen partytent kunt meenemen, dat je daar geen rennend paard ziet mag de pret niet drukken. Het is de experience 😉
Net als bij iedere populaire sport in Amerika draait het om de cijfertjes, duizelingwekkende getallenreeksen die alles vertellen of de komende races, paarden, trainers en jockeys. Zo goed als iedereen bestudeert de speciaal gedrukte kranten, maakt aantekeningen en plaatst dan een weddenschap. Wij vonden de handleiding te dik en zijn gaan wedden op basis van de namen en kleuren van de paarden, met een teleurstellend verlies van $9,- over acht weddenschappen als resultaat 😉 [Plaatjes]