De grote snelwegen door de US worden interstates genoemd en voor het nummer staat dan een I, bijvoorbeeld I-90. De ‘kleinere’ snelwegen, binnen een staat, worden aangeduid met een wegummer voorafgegaan door US, zoals de US-101. Dat laatste valt blijkbaar niet in iedere staat even goed zodat zij soms hun eigen teken bedacht hebben, in Washington gebruiken ze het silhouet van George Washington, in Oklahoma het silhouet van de staat. De interstates hebben altijd het beroemde schildje als herkenning. Aan de nummering kun je de windrichting herkennen, maar daar letten we niet echt op omdat dandan ze allemaal uit het hoofd kent. Dat is maar goed ook, want er ligt nog veel asfalt tussen Seattle, WA en Boston, MA. [Plaatjes]

In 1897 zat Amerika in een diepe depressie en kon het goede nieuws van de goudvondst in Alaska en Canada wel gebruiken. Net als bijna 50 jaar eerder in Californië brak er een goudkoorts uit die mensen uit heel Amerika en de rest van de wereld besmette. Seattle was op dat moment een klein plaatsje en was dat zonder Erastus Brainerd zeker en vast ook gebleven. Met een slimme marketing campagne verkocht Brainerd de wereld het idee dat Seattle de enige gateway naar de goudvelden was. En dat lukte bijzonder goed: 70% van de 100.000 gelukzoekers vertrokken via Seattle naar Alaska en kochten in Seattle proviand en uitrusting voor een jaar (it’s the law). Brainerd was zo goed in het verkopen van de goudkoorts dat ‘ie zelf ook naar Alaska vertrok, net als 99.700 anderen was hij daar weinig succesvol. Met Seattle ging het beter; Jimi Hendrix, Heart, grunge, Nordstrom, Macys, UPS, Boeing, Amazon.com, Starbucks en een kleinere software fabrikant hebben hier hun roots. [Plaatjes]

Vandaag hebben we de westkust gedag gezegd. Wat ons de hele reis van san Diego naar Olympic NP heeft verbaasd is de temperatuur. Het surfen is hier vanuit Hawaï in het westen geïntroduceerd en razend populair geworden, en gebleven. Het belangrijkste accessoire naast de plank, de wetsuit, is hier uitgevonden en dat is gezien de watertemperatuur heel logisch. Maar niet alleen het water is fris, ook de buitentemperatuur is ons langs de hele kust niet meegevallen. Over LA: toegegeven; de auto is er behoorlijk vies (lees: zwart) geworden, en druk is het ook. En Dart Vader heeft het heel warm onder die helm 😉 maar wij hebben er een leuke tijd gehad. Dus, lieve mevrouw van Monticello, u kunt gerust naar LA, de mensen bijten er niet en zijn reuze aardig 😉 [Plaatjes]

Als je denkt aan een woestijn, zie je, 9 tegen 10, de sahara voor je. Een geromantiseerde voorstelling van een zandvlakte met duinen en een oase. Denk je aan een regenwoud, dan zie je zonder twijfel een tropisch regenwoud voor je, met grote bomen, planten en bloemen, lianen, slangen en andere exotische dieren. In de meest noord-westelijke punt van Wasington, en daarmee de USA, ligt het Olympic NP, een plek waar gemiddeld 4 meter (!) regen per jaar valt. Hier vooral veel naaldbomen, varens, mos en elks. Zelfs beren vinden het hier te nat 😉 [Plaatjes]

Hier vraagt iedereen waar je vandaan komt, niet omdat ze denken dat je een buitenlander bent maar gewoon omdat bijna iedereen ergens anders vandaan komt. Amerikanen verhuizen gemakkelijk naar een ander deel van het land als ze daar zin in hebben, of als het werk hen daar brengt, en ze willen dat graag met een ander delen. Tot een paar weken geleden antwoorden wij keurig; the Netherlands. Dat was vaak niet wat de vraagsteller wilde horen. Die zag onze kentekenplaten uit Boston, Massachusetts en kwam daar zelf vandaan of had in Massachusetts een top vakantie gehad en wilde daar graag over vertellen. Tegenwoordig antwoorden wij Newburyport, MA. En tenzij de gesprekspartner zelf uit die buurt komt komen we daar goed mee weg. De inburgering is bijna geslaagd, zeker nu we vandaag een American Eagle in het wild gespot hebben. [Plaatjes]

Dankzij Theodore Roosevelt, president teddybeer, worden de belangrijkste natuurgebieden beheerd door de onafhankelijke National Park Service. Met een budget van US$ 3.2 mijard is dat big business, maar voor US$ 80,- per gezin koop je een Annual pass en mag je alle parken in. Denk je, want er zijn ook nog State parks, en als je bijvoorbeeld een aardig strand op wil, moet je langs de kassa om een paar US$ af te dragen. Of je koopt een een- of meerdagen pas. Maar dan mogen we ook alle parken bezoeken? Bijna, want er zijn ook nog County parks en National Forests, en ook die willen een klein graantje meepikken. Shopping malls en factory outlets zijn gratis toegankelijk 😉