Hier vraagt iedereen waar je vandaan komt, niet omdat ze denken dat je een buitenlander bent maar gewoon omdat bijna iedereen ergens anders vandaan komt. Amerikanen verhuizen gemakkelijk naar een ander deel van het land als ze daar zin in hebben, of als het werk hen daar brengt, en ze willen dat graag met een ander delen. Tot een paar weken geleden antwoorden wij keurig; the Netherlands. Dat was vaak niet wat de vraagsteller wilde horen. Die zag onze kentekenplaten uit Boston, Massachusetts en kwam daar zelf vandaan of had in Massachusetts een top vakantie gehad en wilde daar graag over vertellen. Tegenwoordig antwoorden wij Newburyport, MA. En tenzij de gesprekspartner zelf uit die buurt komt komen we daar goed mee weg. De inburgering is bijna geslaagd, zeker nu we vandaag een American Eagle in het wild gespot hebben. [Plaatjes]

In iedere staat vind je wel weer iets nieuws op het gebied van eten; nationale hobby #1. In Portland, Oregon kennen ze een variant op de Nederlandse mobiele friettent, zoals die vaak in het weekend op drukke recreatie plekken te vinden zijn. Hier staan ze zij aan zij, rond verschillende pleinen in de stad, downtown, het hele jaar rond. Erg grappig, eten uit alle windstreken. En kiezen is heel gemakkelijk, het tentje met de langste rij heeft het beste aanbod. Goed idee, maar in Nederland is er vast een wet of instantie die dat verbied 😉 [Plaatjes]

Jaren geleden reden wij in Griekenland langs een kilometerslange rij van tractoren waarmee de plaatselijke boeren hun tomaten naar de fabriek brachten. Vanaf dat moment probeer ik me voor te stellen hoeveel tomaten Heinz per dag nodig heeft voor haar 57 variëteiten. In heel Amerika word vrij veel kreeft, krab, garnaal, oesters en crawfish gegeten, de kreeft komt onveranderd uit Maine. Met het tomatenvraagstuk in het achterhoofd vraag ik me dan af hoeveel lobsters (kreeft) er dan wel niet dagelijks worden gevangen, en waar die dan tot die tijd rondwandelen? Voor de oester hebben we het mysterie vandaag opgelost, die groeit op de boerderij. Net als de tomaat. [Plaatjes]

In Nederland zijn we gewend dat de prijs op het schap dezelfde prijs is zoals je die aan de kassa moet betalen. Dat is zelfs verplicht want de belastingdienst wil niet dat wij weten dat zij van iedere euro in de winkel zo’n 17.5 cent krijgt.
Hier is dat lastiger; iedere staat bepaalt zelf hoe hoog de sales tax (BTW) is, in de praktijk zit dat rond de 10%. Soms hoger, en soms lager. En heel soms zelfs 0% ! Zoals hier in Oregon. Dat is leuk, viva Oregon ! [Plaatjes]